بررسی اثرات آنتی‌بیوتیک‌های استرپتومایسین و اُفلوکساسین بر آپوپتوزیس سلولهای لیدیک در موش صحرایی

  چکیده   زمینه و هدف : داروهای استرپتومایسین و افلوکساسین از دسته آنتی‌بیوتیکهای خانواده آمینوگلیکوزیدی و فلوروکینولونی می‌باشند، که بر روی بیماریهای حاصل از باکتریهای گرم منفی و بیماریهای عفونی دستگاه تناسلی- ادراری اثر می‌کنند و در حال حاضر در بسیاری از کشورهای دنیا کاربرد درمانی دارند. این مطالعه در ادامه تحقیقات گذشته و به منظور، پی‌بردن به اثرات این داروها در ارتباط با مرگ برنامه‌ریزی شده ( Apoptosis ) سلولهای لیدیک در�بافت بیضه در طول دوره اسپرماتوژنز با روش Tunel در موش صحرایی انجام گردید.   روش بررسی : در یک مطالعه تجربی،30 سر موش صحرایی نژاد ویستار، به سه گروه کنترل و تحت مطالعه تقسیم شدند. هر سه گروه تحت مطالعه (20= n ) و کنترل (10= n ) در شرایط یکسان از لحاظ مکان و محل زندگی و نوع ماده غذایی و آب آشامیدنی نگهداری می‌شدند و فقط گروههای تحت مطالعه در مقایسه با گروه کنترل که فقط از حلال دارو (سرم سالین نرمال) به صورت تزریقی استفاده کرده بودند، روزانه به مدت 14 روز از داروهای استرپتومایسین به میزان mg/kg 40 (داخل صفاقی) و افلوکساسین به میزان mg/kg 72 به صورت محلول در آب آشامیدنی استفاده کردند. در روز چهاردهم به منظور مطالعات هیستوپاتولوژیکی، بافت بیضه پس از نمونه‌برداری و تثبیت در محلول فرمالین 10% جهت بررسی مرگ برنامه‌ریزی شده ( Apoptosis ) با تکنیک Tunel به آزمایشگاه پاتولوژی ارجاع داده شد. آنالیز آماری با استفاده از تست آماری ANOVA انجام شد.   یافته‌ها : تعداد سلولهای لیدیک آپوپتوتیک، که به رنگ قهوه‌ای درآمده بودند در گروه استرپتومایسین برابر با (14/11 ± 15/2) و در گروه افلوکساسین برابر با (17/8 ± 15/6) بود و در گروه کنترل برابر با (41/0 ± 01/1) بود که این تغییرات به میزان (05/0 (p< معنی‌دار بود. نتیجه‌گیری : از آنجا که، تعداد سلولهای آپوپتوتیک مربوط به سلولهای لیدیک درگروه تحت درمان با استرپتومایسین در مقایسه با داروی افلوکساسین، کمتر می‌باشد لذا احتمال می‌رود که این دارو کمتر سبب ناباروری در موشهای نر گردد